- ستم ظریف (سِ تَ ظَ)
کسی که در پردۀ ظرافت ستم کند و این فعل را ظریفی گویند. (آنندراج). کسی که ستم او ظریفانه بود:
حسن است ستم ظریف یاری
عشق است دلی نکرده کاری.
درویش واله هروی (از آنندراج)
حسن است ستم ظریف یاری
عشق است دلی نکرده کاری.
درویش واله هروی (از آنندراج)
